اصالتا در یک خانواده روستایی و زنبوردار متولد شدم و به عبارتی نسل چهارم زنبورداری محسوب می شوم. پدر پدر بزرگ بنده در روستای زشک (ازییلاقات دامنه رشته کوه بینالود در 45 کیلومتری مشهد) در کنار حرفه کشاورزی به زنبورداری سنتی مشغول بوده اند و ده تا بیست کندوی سبدی که از چوب درخت بید و یا ارغوان تهیه میشده مدیریت می کردند. اعتقاد بر این بوده که پرورش زنبورعسل برکت روزی شان است و حتما یک بخش از فعالیت و درآمدشان میبایستی از زنبورداری کسب میشده. نهایتا این که سر سفره زنبوردار بزرگ شدم و این بزرگترین افتخار زندگی ام است که توانسته ام از همان کودکی زندگی اسرارآمیز زنبورعسل را درک نمایم. حضور در زنبورستان همراه با پدر و شرح زندگی زنبورعسل در نحوه جمع آوری شهد و شاخون زنی و یا کمک در برداشت عسل ییلاق در ارتفاعات کوهستانی زشک و همراهی در کوچ کندوها به جنوب کشور تجدید دیدار با حشره ای بود که به غایت در خانواده ما حرمت داشت.